Met haar netwerkorganisatie Muzorgski bouwt Lucine Schipper bruggen tussen mensen met een psychische of sociale kwetsbaarheid én muzikanten. Want samen muziek maken, dat verbindt, versterkt en verlicht.
Het moet ertoe doen. Bij alles waar Lucine Schipper zich mee bemoeit, vindt ze dat het belangrijkste. En bij tal van vernieuwende muziekprojecten in de geestelijke gezondheidszorg ziet ze steeds weer waarom dat belangrijk is. Schipper: “Zowel muzikaal als op het gebied van sociaal herstel levert het meer op als het serieus gaat. Bij vrijblijvend is niemand gebaat, aan keutelen hebben we niks.”
Daarom gaat het haar ook om seríéús muziekmaken met mensen die psychisch kwetsbaar zijn. Serieus, waar ze mee wil zeggen dat het ergens toe moet leiden. Heel concreet: een eindpresentatie. Minder tastbaar maar misschien nog wel belangrijker: persoonlijke ontwikkeling. Schipper: “Dat kan voor iedereen die meedoet anders zijn, maar door ergens naartoe te werken, ontstaat er meer, kunnen de professionele musici die meedoen grotere stappen zetten en komt de kracht van muziek het beste tot zijn recht.”
Van die kracht is Schipper allang overtuigd. Gesteund door de société Gavigniès ontwikkelde ze haar netwerkorganisatie Muzorgski – empowerment door muziek – waarmee ze inmiddels twaalf samenwerkingen is aangegaan door het hele land. Het Fonds voor Cultuurparticipatie heeft een subsidie voor twee jaar verstrekt en mensen weten haar te vinden als aanjager, die projecten ondersteunt, opstart en begeleidt. Toverwoorden: participatie en inclusie. Meedoen dus, met muziek als bindmiddel.
Schipper: “Muziek is daar zo geschikt voor, al is het maar omdat het zonder taal kan. Om mee te doen, hoeft iemand zich niet goed in woorden uit te kunnen drukken. En ondertussen is communicatie door middel van muziek wél weer heel wezenlijk: dat gaat over op elkaar afstemmen – letterlijk – en naar elkaar luisteren. Het doel is bij iedereen hetzelfde: dat het goed klinkt. Zo wordt een situatie heel snel gelijkwaardig. Of beter nog: evenwaardig. Dat wil zeggen dat ieders imperfecties omarmd worden en er oplossingen worden gezocht om iedereen mee te laten doen. En daarin is de rol van iedereen belangrijk – ook als je alleen met een schud-ei meespeelt.”
Inmiddels zag Schipper legio voorbeelden van mensen die opbloeien door met anderen samen muziek te maken. Prachtig natuurlijk, maar zo’n kick komt met een verantwoordelijkheid, vindt ze. “Voor al deze initiatieven geldt dat het enorm in het belang van mensen is om het niet eenmalig te laten zijn. Niemand heeft er iets aan om een keer boven zichzelf uit te stijgen als er daarna een zwart gat volgt. Juist als het lukt, is het enorm belangrijk om daarop verder te kunnen gaan. Zelf ik geef veel voeding aan pilots, eerste keren. Maar duurzaam is om te kunnen werken aan langere trajecten. Met Muzorgski wil ik graag helpen aan het vervolg. Ook dat heeft weer te maken met dat het niet vrijblijvend moet zijn. Het moet er toe doen, het moet uitmaken dat het er is, en dus moet het blijven.”