De training van 25 t/m 27 september kende wat minder deelnemers dan eerdere edities, maar was wel uitermate geslaagd en effectief. Het is zelfs goed mogelijk dat dat kwam doordat de groep wat kleiner was.
Onder leiding van Maite van der Marel en Niels Vermeulen hielden we ons drie dagen op een inspirerende en speelse manier bezig met vragen als:
– wanneer is een project voor jou geslaagd?
– met welke faal-factoren heb je ervaring?
– hoeveel invloed heb je eigenlijk in een groepsproces?
– hoe kun je muzikaal materiaal goed hergebruiken en doorontwikkelen?
We spraken hierover maar uiteraard maakten we ook heel erg veel muziek.
De als een waslijn door de zaal gespannen notities over successen en faalfactoren inspireerden ons nog lang nadat we ze opgeschreven hadden. Ook bleek dat je, zelfs als je helemaal niets doet of zegt maar wel op het podium gaat zitten, enorm veel invloed hebt op de muziek die er op dat moment gemaakt wordt.
We lachten, zongen hard, leerden elkaar en onszelf beter kennen en kregen veel nieuwe inzichten, toegenomen zelfvertrouwen en inspiratie om mee terug te nemen naar onze projecten.

De laatste middag stond in het teken van presentatie en (onderlinge) kennisdeling. We presenteerden via kleine ‘marktkraampjes’ diverse Muzorgski-projecten aan elkaar en aan gasten van buiten ons netwerk. Lucine Schipper sprak over de laatste Muzorgski-stand-van-zaken en relevante ontwikkelingen in de sociale en muzikale wereld om ons heen. Zangeres Mieke de Jongh vertelde haar levensverhaal over veerkracht en de grote rol die muziek daarbij kan spelen. En tenslotte voelden alle aanwezigen elkaar in een super-speeddate-sessie aan hele lange tafels aan de tand over belangrijke vragen als: ‘wat is je ergste muzikale herinnering?’ ‘als je een instrument was, wat zou je dan zijn?’

Een van de deelnemers vatte de training samen als: “het was zeer fijn, veel nieuwe inspiratie opgedaan en weer nieuwe waardering voor ons mooie werk gekregen”.